Moi Drodzy Uczniowie!

Pochylam się  nad pustą kartką papieru i uświadamiam sobie, że właściwie wszystko, co było nam znane, nagle zniknęło i musimy od nowa uczyć sią jak żyć. Wszyscy bez wyjątku: nauczyciele, rodzice, uczniowie zaczynamy nowy rozdział. I jak Was znam, to wiem, że znakomicie radzicie sobie w zmieniającej się na Waszych oczach rzeczywistości! Bądźcie jej uważnymi obserwatorami.

Cieszę się, że tak niedawno poznaliśmy wspólnie losy bohatera „Latarnika”. Jak zapewne pamiętacie, mówiliśmy wtedy, że pomimo klęsk i niepowodzeń miał on w sobie wiele odwagi i wytrwałości, by mierzyć się z przeznaczeniem za każdym razem po raz kolejny. Czy przypominacie sobie, jak wielkie znaczenie polska książka wywarła na Skawińskim? Uznaliśmy za  bardzo ważne, żeby wciąż rozbudzać w sobie miłość do języka polskiego. Niezależnie od miejsca i czasów, w jakich się żyje!

Bardzo brakuje mi naszych rozmów na lekcjach  o wartościach i postawach, które odkrywają prawdę o człowieku. Obecna sytuacja sprzyja refleksjom o nas samych i o świecie wokół nas. I choć z powodu pandemii Wasze szkolne, beztroskie dni zmieniły się teraz ogromie, nie znaczy to, że  nie możemy wykorzystać czasu spędzanego w domu, by doskonalić siebie. Zachęcam Was do wysiłku w kształtowaniu własnej  obowiązkowości i poświęcenia uwagi naszemu językowi ojczystemu.

Proszę, żebyście sami pochylili się nad pustą kartką i utrwalili Wasze refleksje, opinie i spróbowali opisać na kartkach pamiętnika obrazy dni, które stają się Waszym udziałem. Kto wie, może nawet zrodzi się z nich książka…

Mój email: [email protected]

Będziemy w kontakcie. Trzymajcie się!

Ela Jurek