Logopeda

 

Mowa w dużej mierze wpływa na ogólny rozwój dziecka i jego osiągnięcia w każdej sferze. Zatem ważne jest, aby kształtować mowę oraz wskazywać prawidłowe wzorce mowy od najmłodszych lat.

 

• Mowa pełni bardzo ważną rolę w prawidłowym rozwoju dziecka. 
• Jej zaburzenia mogą spowodować nie tylko trudności w komunikowaniu się, ale również nieprawidłowe funkcjonowanie w grupie oraz niepowodzenia szkolne. 
• Prawidłowa komunikacja jest narzędziem w zdobywaniu informacji, pozwala na wyrażanie swoich myśli, opinii, odczuć.

 

Terapią logopedyczną w naszej Szkole zajmuje się mgr Wioletta Patelczyk – Mielewczyk

                                                                                          

• Zadania logopedy szkolnego:

 

• przeprowadzenie badań wstępnych w celu ustalenia mowy uczniów,
• diagnozowanie logopedyczne,
• organizowanie pomocy logopedycznej,
• prowadzenie terapii logopedycznej indywidualnej oraz grupowej,
• podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji,

   

 

• Badanie logopedyczne, polega na orientacyjnym badaniu słuchu mownego i fonemowego, badaniu sprawności artykulatorów, badaniu płynności mowy, badaniu nadawania i rozumienia mowy, badaniu funkcji połykowej i oddechowej oraz badaniu budowy aparatu artykulacyjnego (zgryz, wędzidełko podjęzykowe, podniebienie). W razie potrzeby logopeda kieruje dziecko na dodatkowe badania specjalistyczne (laryngologiczne, ortodontyczne, foniatryczne, psychologiczne).

 

• Zajęcia logopedyczne prowadzone są indywidualnie. Metody pracy, pomoce i środki dostosowane są do indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych konkretnego dziecka.

 

• Czas trwania terapii oraz jej efektywność zależy od rodzaju i stopnia zaburzenia, sprawności intelektualnej dziecka, budowy i sprawności aparatu artykulacyjnego, a przede wszystkim od współpracy terapeuty z rodzicami (konieczne są systematyczne, codzienne ćwiczenia z dzieckiem w domu trwające ok. 15 minut ).

 

  

• Kiedy należy udać się z dzieckiem do logopedy?

 

• Podczas artykulacji głosek s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż, t, d, n dziecko wsuwa język między zęby lub ociera nim o wargę. W każdym wieku jest to wada, z której niestety się nie wyrasta. Im dłużej zwlekamy, tym bardziej wada się utrwala.
• Dziecko nawykowo mówi przez nos.
• Dostrzegamy zmiany anatomiczne w budowie narządów mowy dziecka lub mamy wątpliwość czy dziecko dobrze słyszy.
• Dziecko 3 – letnie porozumiewa się za pomocą gestów i sylab. Pod koniec trzeciego roku życia nie wymawia którejkolwiek z samogłosek ustnych ( a, o, e, i, u, y ).
• Po ukończeniu 4 roku życia dziecko:
• wymawia głoski s, z, c, dz jak ś, ź, ć, dź
• zamienia głoski dźwięczne na bezdźwięczne, np. d na t (dom = tom), w na f (woda = fota), g na k (gęś = kęś), b na p (buda = puta)
• myli głoski dźwiękopodobne, np. c – s (sala = cala), sz – cz i inne.

• Dziecko zniekształca, zastępuje głoski innymi nie znanymi w języku polskim, np. gardłowo wymawia głoskę r.
• Jeżeli nasila się problem rozwojowej niepłynności mówienia (zacinanie, powtarzanie sylab)

 

 

.