„Ojczyznę kochać trzeba i szanować…”
Święto Niepodległości w polskiej szkole Równe Szanse w Carlow.

Wolność jest jak powietrze, którym oddychamy. Wiemy, że istnieje, choć nie możemy jej dotknąć. Korzystamy z jej dobrodziejstw bez ograniczeń i w swej naiwności cieszymy się, że nie oczekuje niczego w zamian. Miłość bezinteresowna…

Rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości po 123 latach niewoli skłania do refleksji o współczesnym patriotyzmie i umiejętności korzystania z wolności. W polskiej szkole Równe Szanse w Carlow uczniowie mieli możliwość twórczego i aktywnego uczestnictwa w obchodach Dnia Niepodległości. Bez wzniosłych słów i nostalgicznych deklaracji, bez patosu i martyrologicznych uniesień. Wszystkie klasy czynnie zaangażowały się w prace nad projektem, którego koordynatorką była pani Magdalena Kozyra. Młodsi uczniowie wykonywali godło i flagę Polski, inni opracowywali zadania koncentrujące się wokół Warszawy jako stolicy. Jeszcze inne klasy przygotowywały mapę o tradycjach i zwyczajach regionalnych oraz wystawę o sławnych Polakach. Uczniowie najstarszych klas wzięli udział w turnieju wiedzy o wydarzeniach i postaciach historycznych, bez których nie moglibyśmy oddychać wolnością. Największy entuzjazm uczniów wzbudziła gra strategiczna,  w której ranni żołnierze  musieli zostać opatrzeni i transportowani na noszach. Pełna inwencji i radości praca w grupach pozwala sądzić, że uczniowie bez trudu znajdą w swoim życiu odpowiedź na pytanie proste tylko z pozoru „Kto ty jesteś?”.

Nie musimy już walczyć o niepodległość, znosić upokorzeń zaborców, składać ofiar ani tym bardziej udowadniać komukolwiek, że gotowi jesteśmy oddać życie za ojczyznę. Wygodnie z perspektywy fotela oglądamy liczne niepodległościowe marsze oplatające Polskę jak sieć naczyń włosowatych krwiobiegu. A każdy z nich bije własnym pulsem… Niestety..